تثبیت یک کمپلکس از مولیبدن روی سطح نانولوله کربنی برای تهیه یک کاتالیزگر اپوکسایش

در پژوهش حاضر، دو کاتالیزگر ناهمگن توسط اتصال کووالانسی کمپلکسی از مولیبدن روی سطح نانولوله کربنی چنددیواره (mwcnt) و کربن فعال (ac) عامل دار شده، تهیه شدند. اتصال کووالانسی کمپلکس مولیبدن از طریق معرف سیلیل دار کننده 3-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان (apts) که بر روی سطح بستر در مراحل قبلی قرار گرفته است، صورت گرفت. شناسایی کاتالیزگرهای به دست آمده توسط روش هایdrift ، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف سنجی edxو bet انجام پذیرفت. فعالیت کاتالیزی کاتالیزگرهای تهیه شده در اپوکسایش اولفین ها (3-متیل2-بوتن1-اُل، ترانس2-هگزن1-اُل، سیکلواکتن و سیکلوهگزن) بررسی شد که فعالیت کاتالیزی بسیار بالایی را از خود نشان دادند. همچنین تأثیر اکسنده و حلال های مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. کاتالیزگرهای مولیبدن در حضور ترشری بوتیل هیدروپراکسید (tbhp) به عنوان اکسنده همراه با دی کلرواتان به عنوان حلال فعال تر بودند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که mo/mwcnt و mo/ac کاتالیزگرهای خوبی در اپوکسایش اولفین ها هستند. کاتالیزگرهای به دست آمده دو مرتبه به طور متوالی بدون از دست دادن فعالیت مورد استفاده قرار گرفتند، که نشان دهنده پایدار ماندن هر دو کاتالیزگر در طی شرایط واکنش است.